شهرنشینان خودروهای برقی خود را از کجا شارژ خواهند کرد؟

صاحبان خانه های دارای گاراژ می توانند به راحتی خودروهای برقی خود را شارژ کنند، اما ساکنان آپارتمان نه.در اینجا چیزی است که برای دریافت دوشاخه در همه جا در شهرها لازم است.

بنابراین شما یک خانه خوب با یک گاراژ دارید که در آن می توانید وسیله نقلیه الکتریکی خود را شارژ کنید—شما در آینده زندگی می کنید.شما همچنین — متاسفم!— دور از اصل هستید: 90 درصد از دارندگان خودروهای برقی ایالات متحده گاراژ مخصوص به خود دارند.اما وای بر شهرنشینان.شارژرهای تعبیه شده در پارکینگ های آپارتمانی بسیار کم هستند.و گویی که پارک کردن در یک شهر به اندازه کافی کابوس نیست، رقابت برای مکان‌های خیابانی مناسب برای برق، خودروهای برقی را از برقی که به آن‌ها حیات می‌بخشد سرگردان می‌کند.آیا می توانید خطوط برق بالا را هک کنید و یک سیم را به تسلا خود وارد کنید؟مطمئناً، اگر زیست شناسی خود را بیشتر ترد ترجیح می دهید.اما راه بهتری در راه است، زیرا افراد باهوش در تلاش هستند تا نیرو را به خودروهای الکتریکی تشنه شهری بیاورند.

این خبر خوبی است، زیرا تبدیل وسایل نقلیه شهرهای دودآلود به برقی بخش مهمی از هر طرحی برای جلوگیری از تغییرات بیشتر آب و هوا خواهد بود.اما متقاعد کردن شهرنشینان برای خرید خودروهای برقی کار سختی است.حتی آن‌هایی که نگرانی‌های مربوط به محدوده باتری را پشت سر گذاشته‌اند، متوجه خواهند شد که مکان‌های زیادی برای شارژ کردن آنها وجود ندارد.دیو مولانی، که به عنوان مدیر تیم تحرک بدون کربن در مؤسسه کوه راکی، یک سازمان تحقیقاتی متمرکز بر پایداری، در مورد برق‌رسانی مطالعه می‌کند، می‌گوید: کسی باید این مشکل را برطرف کند.او می‌گوید: «آنچه در حال حاضر کاملاً واضح است این است که وسایل نقلیه الکتریکی در راهند و به سرعت بازار افراد ثروتمند را از گاراژها اشباع می‌کنند."آنها باید فراتر از آن گسترش پیدا کنند."

بنابراین هدف واضح است: شارژرهای بیشتری بسازید.اما در مکان های متراکم، سوال ابدی این است که کجا؟و چگونه می توان تضمین کرد که آنها نه تنها در دسترس هستند، بلکه به اندازه کافی ارزان هستند تا هر کسی بتواند از آنها استفاده کند؟

پولی تروتنبرگ، معاون وزیر حمل و نقل ایالات متحده، روز پنجشنبه طی تماسی با رسانه ها گفت: "من مطمئن نیستم که یک استراتژی یکسان برای همه وجود داشته باشد."او می دانست: تروتنبرگ، تا همین اواخر، رئیس بخش حمل و نقل در شهر نیویورک بود، جایی که او بر سهم عادلانه خود در آزمایش های شارژ EV نظارت داشت.حداقل پولی در راه است تا به شهرها کمک کند تا آن را بفهمند.لایحه زیرساخت فدرال شامل 7.5 میلیارد دلار برای پشتیبانی از صدها هزار ایستگاه شارژ عمومی دیگر بود.ایالات از جمله کالیفرنیا - که متعهد شده است تا سال 2035 فروش خودروهای جدید گازسوز را متوقف کند - همچنین برنامه هایی برای ساخت شارژرهای بیشتر دارند.

هر چند استراتژی هرچه که باشد، اگر شهرها – و فدرال رزرو – بخواهند به اهداف بزرگتر برای بهبود برابری، دسترسی و عدالت نژادی که بسیاری از سیاستمداران آن را به عنوان اولویت‌ها نام برده‌اند، پایبند باشند، راهبرد هر چه باشد، حیاتی است.به هر حال، افراد کم درآمد تا زمانی که به زیرساخت های شارژ مقرون به صرفه دسترسی نداشته باشند، نمی توانند از خودروهای سنتی به خودروهای برقی سوئیچ کنند.وسوسه سرمایه داری این است که اجازه دهیم شرکت های خصوصی با هم مبارزه کنند تا ببینند چه کسی می تواند شارژرهای بیشتری را در مکان های بیشتری قرار دهد.اما این خطر ایجاد بیابان‌های شارژی را به دنبال دارد، همان‌طور که ایالات متحده قبلاً صحراهای غذایی دارد، محله‌های فقیری که در آن زنجیره‌های خواربار فروشی برای راه‌اندازی مغازه‌ها زحمتی ندارند.مدارس دولتی در ایالات متحده نابرابری ساختاری مشابهی دارند: هر چه پایه مالیاتی بالاتر باشد، آموزش محلی بهتر است.و از آنجایی که تجارت شارژ هنوز نوپا در حال حاضر بسیار تیره و تار است، دولت احتمالاً باید به هدایت منابع یا یارانه‌ها به جوامع کم درآمد ادامه دهد تا مطمئن شود که پس از رونق اقتصاد خودروهای برقی شامل آنها می‌شود.

اخذ هزینه از کالای عمومی با بودجه مالیات دهندگان، و نه گرفتن پول نقد دیگر توسط شرکت ها، می تواند به تشویق استفاده از خودروهای برقی در محله های شهری کم درآمد کمک کند - حتی ممکن است آنها با آرایه های خورشیدی متعلق به جامعه تغذیه شوند.بیرون کشیدن خودروهای گازسوز از جاده کیفیت هوای محلی را بهبود می‌بخشد که برای فقرا و رنگین پوستان بسیار بدتر است.و نصب شارژرها در جوامعی که منابع کافی ندارند بسیار مهم خواهد بود، زیرا خریداران در این مناطق ممکن است به احتمال زیاد خودروهای برقی مستعمل با باتری‌های قدیمی را داشته باشند که محدوده بهینه را ندارند، بنابراین نیاز به شارژ مداوم بیشتری دارند.

آندریا مارپیلو-کولومینا، مشاور حمل و نقل پاک در می گوید، اما خرید خرید از ساکنان آن مکان ها بسیار مهم خواهد بود، زیرا جوامع رنگین پوست به «بی توجهی خنثی یا خوش خیم و گاهی اوقات حتی مستقیماً بدخیم تصمیمات خط مشی [حمل و نقل]» عادت کرده اند. GreenLatinos، یک سازمان غیرانتفاعی.او می‌گوید برای جوامعی که با خودروهای برقی آشنا نیستند، و ممکن است به پمپ بنزین‌ها یا تعمیرگاه‌های معمولی خودرو وابسته باشند، ظاهر ناگهانی شارژرها می‌تواند مانند منادی نجیب‌سازی به نظر برسد - نشانه‌ای فیزیکی از تعویض آنها.

برخی از مناطق شهری در حال حاضر در حال آزمایش با استراتژی های شارژ جدید هستند که هر کدام دارای جنبه های مثبت و منفی خود هستند.شهرهای بزرگی مانند لس آنجلس و نیویورک سیتی، و شهرهای کوچکتر مانند شارلوت، کارولینای شمالی، و پورتلند، اورگان، ایده‌های روشنی را از اروپا حذف کرده‌اند و شارژرها را در کنار نقاط کنار خیابان نصب می‌کنند، حتی گاهی اوقات روی چراغ‌های خیابان.اینها اغلب ارزان‌تر هستند، زیرا فضا یا تیر احتمالاً متعلق به یک شرکت محلی یا شهری است و سیم‌کشی‌های لازم از قبل وجود دارد.همچنین دسترسی رانندگان به آن‌ها حتی از شارژر در پمپ بنزین آسان‌تر است: فقط پارک کنید، برق را پر کنید و از آنجا دور شوید.